Spelen met water – leuk of gevaarlijk?
De meeste honden vinden het heerlijk om te spelen met water! Bij warmte kunnen ze spelenderwijs wat verkoeling krijgen. Wanneer de tuin wordt gesproeid of een scheepsdek wordt afgespoeld zijn de meeste honden er als de kippen bij. Sommige worden hyperactief bij het zien van een waterstraal. Veel hondeneigenaren zien dit als een leuk spel voor de hond zonder zich bewust te zijn van de gevaren.
Dat spelen met een waterslang zomaar mis kan gaan ondervond ook Mireille Roijen met haar Jack Russel Xena.
Het verhaal van Mireille over haar hondje Xena
“Ik was de tuin aan het sproeien en Xena vermaakte zich door achter de waterstraal aan te rennen. Ik weet dat honden niet teveel water moet binnenkrijgen en houd daarom mijn hondje goed in de gaten. Maar in tijdsbestek van een seconde pakt Xena de tuinslang recht van voren in haar bekje. Het water spoot in haar keel en longen. Ik hoorde een noodkreet en zie mijn hondje in elkaar zakken. Dat dit foute boel was had ik direct in de gaten, ik dacht “ze heeft zichzelf verdronken!” In paniek roep ik mijn man erbij. Ik probeerde haar te reanimeren en deed dit puur op instinct; ik hield haar ondersteboven en klopte op haar longen en rug en probeerde haar te laten braken door mijn vinger in haar keel te steken, ik heb haar heen en weer geslingerd… en toen reageerde weer.” Uiteraard ging ik toen direct met haar naar de dierenarts die haar onderzocht en een injectie tegen de mogelijke gevolgen van verdrinking gaf.
De gevolgen….
Mireille heeft Xena gelukkig kunnen redden van de verdrinkingsdood! Of haar hondje schade heeft opgelopen moeten we nog even afwachten. Een dag na het ongeluk heeft ze een ontstoken oogje. Ze blijft de dagen erna wat timide en moe. Ook is ze wat schrikachtig tijdens het wandelen. Het is van belang om de zoutgehaltes in haar bloed te laten controleren omdat door het vele water er een risico is op watervergiftiging.
Mireille geeft aan dat ze vreselijk geschrokken is en wil haar verhaal graag delen om andere hondenliefhebbers te waarschuwen!
Lees ook: Wat is watervergiftiging?
Wanneer een hond teveel water binnenkrijgt ontstaat er een verstoring van het evenwicht van zouten (natrium) in het lichaam.
Wanneer het natrium te laag wordt zwellen de lichaamscellen op. Dit is levensbedreigend! Een hond kan teveel water binnenkrijgen tijdens spelen met of in water, zoals waterhappen bij een watersproeier of balletjes uit het water apporteren. Een enkele keer komt het voor dat een hond teveel water drinkt. Waterdrinken is dan een obsessie en wordt meestal veroorzaakt door stress.
Symptomen
- Waggelende gang.
- Zwakte en sufheid.
- Bleke slijmvliezen.
- Opgeblazen buik.
- Extreem kwijlen.
- Wijde pupillen en een starende blik.
- Epilepsie aanvallen.
- Sterven door longoedeem en/of hersenoedeem.
Diagnose
Watervergiftiging wordt zelden herkend! De symptomen worden vaak aan een andere oorzaak geweten zoals een onbekende vergiftiging of een ander ernstig probleem. Snel ingrijpen door een dierenarts is noodzakelijk om sterven te voorkomen. Een arts stelt de diagnose door het meten van de zoutgehaltes in het bloed.
Behandeling
- Nooit zout in de bek toedienen omdat bij verslikken longoedeem ontstaat. Dit is fataal voor de hond!
- Behandeling geschiedt door een dierenarts en is afhankelijk van de zoutgehaltes in het bloed.
- Let op de hond wanneer hij balletjes apporteert uit het water. Mogelijk krijgt hij teveel water binnen door te enthousiast of te lang apporteren.
- Moedig het waterhappen bij een watersproeier niet aan. Wanneer de hond waterhappen tot een gewoonte heeft gemaakt, voorkom dan dat hij bij de watersproeier kan komen.
- Bij obsessief waterdrinken wordt onderzoek en begeleiding door een dierenarts en hondengedragsdeskundige aanbevolen.
© Trudie Rutten – HondenaanBoord.nl
Foto: grote afbeeldingen Pixabay
Foto: Xena – Mireille Roijen
Op dit artikel rust copyright. Het is verboden dit artikel geheel of gedeeltelijk over te nemen.
Vanwege de belangrijkheid van dit onderwerp mag het artikel in zijn geheel en met bronvermelding gedeeld worden.