Noord Oost Zeekanaal – Elbe – Wezer -Noordzee

Van Kiel naar Rensburg

Het kan een tijdje duren voordat je mee kunt met een schutting bij sluis Holtenau. Maar we hebben geluk!  Als we even gas bijgeven kunnen we nog net mee. De schutting was dit keer zo gepiept. Wanneer je de sluis uitvaart moet er nog een ticket voor het kanaal gekocht worden. Er is daarvoor een loketje met een steiger aan stuurboordzijde net buiten de sluis. Ik vind het een beetje een armoedige situatie. De sluis lag behoorlijk vol , niet iedereen kan aanleggen waardoor er weer rondgedreven moet worden. Op de heenweg kun je in Brunsbüttel een ticket kopen maar op de terugweg kan het helaas alleen op deze manier. Vroeger was het ook niet handig… je moest dan de sluistrap opklimmen om op de sluis een ticket te kopen. Vooral met slecht weer was dat een gevaarlijke toestand.

We varen 50 km tot Rensburg en blijven hier 2 nachtjes.

In Rensburg waren we ook op de heenweg, voor informatie kijk een stukje terug in onze blog.

Olijfje kent inmiddels de handelingen aan boord en helpt graag een pootje mee. In de havens bij het losmaken en aanleggen mag ze met haar zwemvest aan, “meehelpen” lees:  “toezicht houden” . Ze staat direct bij de voorste bolders en volgt met ingespannen blik mijn handelingen. Gelukkig weer goed gegaan zie je haar denken! De opluchting straalt van haar af als ik de lijnen binnen heb gehaald. Dan gaan de fenders in het gangboord. Het teken dat we naar het achterdek gaan. Dan kan ze eindelijk gaan slapen!

Naar Brunsbüttel

De reis over het kanaal verloopt erg rustig. Er is nauwelijks grote vaart vandaag. We zijn vroeg uit Rensburg vertrokken in de hoop op een plekje in de niet zo grote haven van Brunsbüttel, een belangrijke overnachtingsplek voor de pleziervaart.

We boffen er is nog plaats aan een van de steigers. Ik neem Olijfje mee naar de dierenwinkel waar we ook op de heenweg zijn geweest. Er staan kauwstaven en poepzakjes op ons boodschappenlijstje en misschien vinden we ook nog een drijvend waterspeeltje… . Olijfje weet de weg nog, dat had ik ook wel verwacht. De vorige keer pakte ze onbedoeld een botje uit het schap. We vinden wat we nodig hebben en nemen ook nog wat lekkers voor Dolly mee. Dolly is het scheepshondje van Arienne (FB beheerdersteam Honden aan boord & rondom Water) en Ferdinand. Ze hebben een beroepsschip in Oldenburg. Hopelijk lukt het ons om elkaar daar te zien!

Wat later op de middag loopt de haven helemaal vol en liggen de boten in pakketjes. Het zijn voornamelijk Nederlanders die weer terug gaan en anderen die nog naar Denemarken gaan. Achter ons ligt een Iers zeiljachtje. Ondertussen klinkt er live muziek naast de haven.  Het wordt al met al een gezellige avond.

We liggen deze keer aan de steiger waar de zeevaart langs komt om te schutten. De nacht verloopt onrustig, soms lijkt het plotseling dag door de enorme verlichting op de schepen en sommige maken zoveel herrie ….

Naar Cux haven – Elbe

Vanaf nu gaan we weer op getijdenwater varen, de Elbe op. We zullen vandaag zo’n 6,5 uur varen.

Eerst dobberen we een half uurtje bij de sluis voordat we  kunnen schutten. Het weer is goed en windkracht 3.

Onderweg krijgen we hoge golven, we varen met stroom tegen wind. Hoewel het pittig is gaat de tocht verder goed. Eenmaal de haven van Cux binnen is er een oorverdovende rust…

We eten ‘s avonds in het havenrestaurant, gezellig buiten op het terras met uitzicht over de haven en een mooie zonsondergang.

Olijfje vermaakt zich wel op de velden direct voor de haven waar we 2 keer per dag naartoe gaan. Het hoge gras en veel smalle paadjes en af en toe een soortgenoot om mee te spelen.

Voor meer info over Cux kijk bij de heenreis.

Naar Bremerhaven –  Elbe – Duitse Bocht – Wezermonding

Net als op de heenreis wordt dit een lange oversteek.  Op de heenweg kwamen we van Norderney maar nu  gaan we halverwege de Wezermonding op richting Bremerhaven. We vertrekken om half 10. Een beetje laat want we zullen er 8 uur over doen om in Bremerhaven te komen. We moeten wachten op gunstig tij om de stroom mee te hebben. We varen het eerste deel op de Elbe, vervolgens op de Duitse Bocht en slaan dan af de Wezermonding in richting Bremerhaven. De zee is steeds anders, veroorzaakt door ondieptes van zandplaten en riffen. Op de Duitse Bocht hebben we af toe hoge golven afkomstig van de zeevaart (hek en boeggolven).

De Wezermonding is onderdeel van het Waddengebied en bestaat uit smalle vaargeulen tussen de zandplaten. Zeehonden rusten op de zandplaten. Het is een prachtige maar intensieve reis!

De aankomst biedt zicht op de mooie skyline van Bremerhaven, nog even door het sluisje en we vinden een mooi plekje aan een kopsteiger van de Marina Bremerhaven im – Jaich lloyd.

Olijfje slaapt de hele reis.. ongelofelijk hoe zij zich aanpast. Ik vind het eigenlijk te lang voor haar maar ze schijnt er niet veel hinder van te ondervinden. We maken ’s avonds een extra lange wandeling …

Bremerhaven is een havenstad in het noorden van Duitsland. De vroegere zeehavens zijn nu een maritiem toeristisch centrum waarin ook de grote  jachthaven ondergebracht is. Er omheen staan moderne appartementsgebouwen. De rede dat de zeehaven hier verdwenen is de verzanding van de Wezer. Dit zorgde ervoor dat veel schepen de haven niet meer konden bereiken. Een nieuw aangekocht stuk land aan de monding werd de nieuwe zeehaven Bremerhaven, de op een na grootste Duitse haven.

De marina is een haven met goede faciliteiten. Direct gelegen aan winkelcentra, een dierentuin, musea..

Wandelen met de hond kan langs de dijk net achter de jachthaven.

Hitteplan

Het wordt inmiddels heter en heter.. we beseffen dat het vlak bij zee nog redelijk te doen is. Er staat een verkoelend briesje en we zorgen voor schaduw op de boot d.m.v. lakens en een zeil.

We hadden min of meer afscheid van de zee genomen. Dat klinkt wat overdreven maar we waren 3 maanden op zee en daar wen je aan! Het   voordeel van de Oostzee is dat je niet te maken hebt met getijdenwater, sluizen en (lage) bruggen. Je bent dus lekker vrij om te vertrekken wanneer je wil.

Het plan om door Noord Duitsland terug naar Nederland te varen komt op losse schroeven te staan. Er zijn inmiddels twijfels gerezen… de hitte zal in het binnenland ernstig worden, de aanlegplaatsen onzeker, het water ondieper en bruggen mogelijk onbedienbaar. De wind op zee lijkt de eerste dagen geen probleem en de temperatuur is aangenamer. We zetten ons hitteplan door en gaan de zee weer op. Helaas moeten we ook ons bezoek in Oldenburg afzeggen. Dat is erg jammer maar hopelijk ontmoeten we elkaar op een andere manier toch snel. Onze bestemming is nu het Duitse Waddeneiland Norderney.

We nemen contact op met de havenmeester omdat we weten dat het momenteel erg druk is in de havens . Veel Nederlanders en Duitsers zullen dit eiland aandoen. De havenmeester neemt notitie van onze komst en zegt dat het wel goed zal komen maar wil geen plek reserveren.

Helaas kunnen we pas om 11.30 uur vertrekken om profijt van de getijdestroom te hebben. We genieten van een heerlijke reis onder de staalblauwe lucht en een rustige zee. Terwijl het kwik op het land boven de 30 graden Celsius komt is het aan boord 22 graden. Olijfje doet het weer fantastisch en slaapt bijna de hele reis.

Als we om 21.00 uur de haven binnenvaren zien we hoe ontzettend druk het is. De havenmeester stuurt ons naar een kopsteiger waar al 3 boten tegen elkaar aanliggen. Twee speedboten en een zeilboot waar we tegen aan moeten. De zeilboot is geen probleem maar het is onmogelijk om met Olijfje bij de speedboten aan boord te kunnen komen. We deden nog een poging op de goedheid en begrip van de booteigenaar aan de steiger om met ons van plek te ruilen maar helaas werden we weggehoond. ☹

Er moet een oplossing komen omdat de volgende haven 50 km verder is en ook die is waarschijnlijk overvol. Er is gelukkig nog een mogelijkheid aan de kade achter een werkschip.  Daar meren we af en hebben het geluk dat we met de loopplank op het voordek nog net bij de wal kunnen komen. Ik laat Olijfje eraf , en wat doet ze dat goed! Net als Dickie vroeger deed, volgt ze de loopplank eenvoudig.. van de boot naar de wal. Lekker even wandelen en haar behoeften doen. Wat een opluchting! Het is inmiddels 22.00 uur geweest als ik onze maaltijd klaar maak. Tegen 23.30 uur gaan we naar bed met het plan om de volgende dag met het tij mee naar Borkum te varen. Dat zal rond 13.00 uur zijn. Dus we kunnen uitslapen zeggen we nog….

Om 1.30 uur worden we wakker van een groot zeiljacht wat bij ons wil aanleggen. We komen het bed weer uit en helpen natuurlijk een handje.. Jan checkt nog even de lijnen. Het ligt allemaal niet zo lekker aan die dikke palen en we weten niet precies hoe laag we komen te liggen. Met het zeiljacht erbij hebben we een aardig gewicht aan onze lijnen. De lijnen zijn schuin naar de wal vastgemaakt en zo ruim dat de boot omhoog en omlaag kan bewegen.

Om een uur of vijf horen we een knal, een touw geknapt? Weer het bed uit… onderzoek wijst uit dat de achterste bolder is afgebroken. Er stond toch teveel spanning op de lijnen. Ongelofelijk!

Van slapen komt niet veel meer. De buurvrouw is om 6.00 uur wakker en staat op onze boot te kijken hoe ze op de kant kan komen, ze wil zich gaan douchen. We liggen inmiddels 3,5 meter lager maar ze geeft niet snel op. Ze ziet wel een mogelijkheid om via onze boot omhoog te komen maar dan grijpen we in. Voor de zoveelste keer vraag ik me af of mensen niet zien dat ze de lak van een stalen motorboot kunnen beschadigen door er op te gaan staan of zich af te duwen met een pikhaak.

Rond 9.00 uur past de loopplank weer en kunnen we van boord. Inmiddels hebben de zeilers een plekje aan een steiger gevonden. De eerste boten zijn vertrokken richting Cuxhaven.

We passen onze plannen weer aan, het is echt zo dat je op een boot flexibel wordt!  En je leert ook goed samenwerken! Haha.. je moet wel!

Het is zaterdag, wederom erg warm en we verwachten dat het haventje van Borkum ook vol zal zijn. We blijven vandaag toch maar hier en Jan zoekt uit of we zondag in een keer naar Delfzijl kunnen varen. We doen een poging of we kunnen reserveren en wat een heerlijk Nederlands geluid.. de havemeesteres houdt een plekje voor ons vrij aan een langsteiger. Natuurlijk houdt ze ook rekening met de hond! Wedden dat Olijfje weer koekjes van haar krijgt?

Om 9.00 uur lopen we naar het binnenzeetje achter het duin bij het havenkantoor. Het is nog eb maar dat maakt niet uit. Lekker met de voetjes door het koele slik en af en toe een plasje zeewater. Om half 12 gaan we nog een keertje terug en Olijfje kan haar ogen niet geloven! Er staat water! Daar hebben we heerlijk een half uurtje van genoten. Daarna naar de boot en slapen.

Naar Delfzijl – Noordzee – Eems

We zetten de wekker om 4-00 uur :-O  .. en varen om 5.00 uur de haven van Norderney uit.

Het blijkt een goede keuze om buitenom naar Delfzijl te varen. Van zeilers onderweg hoorden we al dat varen over het Wad behoorlijk tegenvalt door ondieptes. En de haven van Borkum was inderdaad vol. Bij Borkum varen we de Eemsmonding op richting Delfzijl.

We hebben prachtig weer gehad met nauwelijks wind. Tegen de middag wordt het bewolkt. Olijfje heeft de acht uur durende tocht weer goed doorstaan. Ze is nu echt een doorgewinterde scheepshond!

In Delfzijl wacht ons een hartelijke ontvangst door havenmeesteres Samantha. Ze heeft een mooi plekje voor ons gereserveerd. We zijn weer terug in Nederland.

De volgende en laatste blog “Terugblik op onze vaarreis” en een route kaartje volgt binnenkort.

Deel dit bericht op Twitter op Facebook op Google+