Weer terug in Duitsland

Laboe

Vaartijd 6,5 uur

Vandaag maken we de grote oversteek van het Deense Rudkøbing naar de Duitse plaats Laboe.

Eerst varen we nog rustig tussen de Deense eilanden waar we genieten van het mooie uitzicht.

Bij de laatste Deense plaats en haven Marstal op het eiland Ærø ga je door een smalle vaargeul. Het is hier erg druk (pleziervaart), er staat een flinke stroming en we zien net op tijd dat we bijna de aangewezen ondiepte missen…. Het is hier opletten geblazen!

Eenmaal op open zee, de Baltic Sea en later op de Kieler Bocht hebben we te maken met een nare hoge deining schuin op de boot maar we bereiken Laboe zonder problemen. Marina Baltic Bay weet dat we komen. In deze haven kun je als een van de weinige reserveren. Dat geeft een gerust gevoel.

Olijfje heeft de hele reis geslapen. Van te voren hadden we een flinke wandeling gemaakt en ze kreeg een licht ontbijtje. Vlakbij Laboe gaat haar neusje omhoog en snuift ze de geuren op om te lokaliseren waar we zijn.

Het valt me op dat ze alle plekken die we voor de 2^e kaar aandoen herkent. Met haar neus verzamelt ze informatie “land in zicht”. Eenmaal van boord weet ze dan ook waar we zijn! Zo geeft ze aan waar ze zo leuk gezwommen heeft en waar we altijd wandelden. Het is ruim 2 maanden geleden dat we hier waren.. Zo knap!

: Bij Marstal, ondiepte

: Rust voor de scheepshond

: Vervelende deining op zee

: Onderweg naar Laboe

: Laboe zicht op het Kieler Fjord

: Laboe zonsondergang

In Laboe waren we ook op de heenreis. Kijk voor info eerder in de blog

Naar Kiel

We vertrekken na 2 nachten met het idee om naar sluis Holtenau te varen voor een schutting het Kieler kanaal op. Naast de haven van Baltic Bay tanken eerst we diesel voor de terugreis. Net vertrokken besluiten we om toch eerst een dagje naar Kiel te gaan. Dat is een uurtje varen en vlak bij de sluis.

Kieler Förde

Daar waar het Kielerfjord steeds smaller wordt en uiteindelijk ophoudt vind je Kiel, havenstad en hoofdstad van deelstaat Sleeswijk Holstein.

We komen langs sluis Holtenau die toegang geeft tot het Noord-Oostzee-Kanaal (Kieler kanaal) . Vlak daarnaast liggen enkele jachthavens. We varen de 2e binnen en krijgen een mooi plaatsje toegewezen.

Anekdote 🙂

Ringen

Het aanleggen in een onbekende jachthaven vraagt even je volle concentratie. We worden dan ook verrast als een Duitse vrouw opeens bij de boot staat en ons druk gebarend iets duidelijk probeert te maken. Ik ben bezig om de middelste lijn vast te maken terwijl Jan de boot nog op de schroef aan de kant houdt. Het eerste wat in me opkomt is dat ze een havenmedewerkster is en dat we kennelijk iets moeten doen… Na een paar keer doorvragen denk ik te begrijpen dat ze het over “ringen” heeft en het heeft kennelijk iets te maken met het aanleggen. Ze zit inmiddels op haar knieën naast de boot. In mijn domheid kijk ik naar het schip dat voor ons ligt maar zie geen bijzondere dingen, laat staan ringen. Jan komt er bij en langzaam begint ons te dagen dat ze iets van ons nodig heeft.. ringen inderdaad voor hun zeilboot… iets kapot gegaan.. Ze liggen verderop! We kijken elkaar aan terwijl we Popeye verder vastleggen. Jan verdwijnt naar binnen en komt terug met een “eerste hulp doosje” waar naast schroefjes en moertjes ook diverse soorten ringen en ringetjes inzitten. Verrukt dat we haar begrijpen maar meer nog dat ze gevonden heeft wat ze zoekt pakt de doos uit Jans handen en zegt dat ze binnen een paar minuten terug is. We kijken elkaar met een blik vol ongeloof aan. Ze loopt naar haar zeilboot en na een minuut of 5 brengt ze het doosje terug met veel dank.. Altijd fijn als je iemand kunt helpen! Ze zal later nog wat brengen als dank.

Even later, we zitten inmiddels op ons achterdek aan de koffie, komt ze langs met haar hondje. Of ik mee ga wandelen met mijn hondje.. Voor de 2^e keer door haar verrast zeg ik dat ik nog niet van plan was om te wandelen maar eventueel later wel… maar ze luistert niet verder en loopt door…. Toen ik een paar uurtjes later met Olijfje erop uit wou gaan bedacht ik dat het misschien wel gezellig zou zijn om eens met een andere hondenliefhebber te wandelen. Ik liep naar de steiger waar ze lagen… de plek was leeg…..

De omgeving

Direct achter de haven is het prima wandelen. Het is wel een stevige klim! Het eeuwenoude bos groeit tegen een berg met rotsten. Een prachtige plek! Het stadcentrum ligt daarentegen op 2,5 km van de jachthaven. Jan haalt zijn fiets van boord en gaat een middagje op pad . Olijfje en ik gaan op zoek naar het hondenstrand. Dat is zo handig tegenwoordig.. op Google maps zoek ik ter plaatse naar leuke wandelgebieden en zwemstrandjes.

Het hondenstrand bevindt zich op een half uurtje wandelen langs de oever, richting de sluis. Er is in de omtrek geen strand te zien, enkel stenen kades. Af en toe een restaurant en een badhuis op palen in zee en via steigers toegankelijk. Net toen ik het wilde opgeven zag ik verderop enkele hondenliefhebbers lopen. En ja tegenover de militaire haven is een piepklein hoekje waar je bij een mini strandje kunt komen. Nou nou.. hondenstrand is wel een groot woord..! Olijfje denkt er duidelijk anders over! Ze is helemaal verrukt dat ze het water in mag. Ik had in Denemarken een drijvend speeltje voor haar gekocht en meegenomen om het uit te proberen. Haar dag kan niet meer stuk! Jammer genoeg is het speeltje van korte duur, de volgende dag zal ze het per ongeluk van boord gooien als we op het Kieler kanaal varen…