Onze vaarroute – Deze plaatsen/havens hebben wij bezocht:

Heenreis:

• Delfzijl (NL)
• Norderney (D)
• Cux (D)
• Brunsbüttel (D)
• Rendsburg (D)
• Laboe (D)
• Sønderborg (DK)
• Æroskobing (DK)
• Svendborg (DK)
• Troense (DK)
• Omø (DK)
• Vordingborg (DK)
• Stege Møn (DK)
• Rødvig Stevns Klint  (DK)
• Malmö Limhamn (Z)
• Malmö (Z)
• Ven (Z)
• Helsingborg (Z)
• Helsingor (DK)
• Kopenhagen (DK)
• Kopenhagen Tuborg (DK)
• Dragør (DK)

Terugreis:

• Rødvig (DK)
• Kalvehave (DK)
• Vordingborg (DK)
• Omø
• Troense
• Rudkøbing (DK)
• Laboe (D)
• Kiel (D)
• Rendsburg (D)
• Brunsbüttel (D)
• Cux (D)
• Bremerhaven (D)
• Norderney (D)
• Delfzijl (NL)

Terugblik en tips

Nog nagenietend van onze prachtige vaarreis schrijf ik dit laatste stukje terwijl we richting thuishaven varen.

Ik weet dat er onder onze volgers mensen zijn die ook een reis naar de Oostzee overwegen. Als je onze blog gevolgd hebt zal je wel begrepen hebben dat er een gedegen voorbereiding nodig is. Wij maakten voor de 6 e keer deze reis en leren nog altijd bij. Als je nog geen ervaring hebt met op zee varen is het verstandig om samen met iemand te gaan die wel ervaring heeft.

Zo deden wij het..

Twaalf jaar geleden ontstond bij ons de wens om op zee varen. Maar hoe pak je zoiets aan?

De 1e voorwaarde was een zeewaardig schip en die vonden wij bij Linssen Yachts. We begonnen met een kleine afstand op zee met mooi weer en we verzamelde veel informatie. Door mee te gaan met de Engeland tochten georganiseerd door Alexander Jonkers (Jonkers Yachts) deden wij ervaring op en nam het zelfvertrouwen toe. Onze wens om zelfstandig naar de Oostzee te varen werd omgezet in daadwerkelijke plannen en we bereiden ons daar in de winter op voor. We gingen binnendoor over de Duitse kanalen naar Travemünde, daar de zee op en via Fehmarn naar de Deense Zuidzee. Daar hebben we toen heerlijk rond gevaren in de archipel van eilandjes. De terugreis deden we ook weer binnendoor. Een aanrader voor als je voor het eerst die kant op gaat!

Tegenwoordig varen we over de Noordzee naar de Oostzee, omdat binnendoor erg veel tijd kost (ongeveer 3 weken heen en ook 3 weken terug).
De oversteek over de Waddenzee en Noordzee is wel puzzelen met het getij want je moet de stroom mee hebben.. anders gaat het niet. Het kan dus zijn dat je al om 5 uur in de ochtend moet vertrekken.
Delfzijl – Norderney is 8 uur varen en Norderney – Cuxhaven ook 8 uur. Dit zijn de twee grote oversteken, de rest is in kleinere afstanden te doen.
Vaak vragen we aan andere vaarders die we tegenkomen wat hun plannen zijn en hun ervaringen kun je vaak goed gebruiken.

Het varen tussen de Deense en Zweedse eilanden is goed te doen. Daar waar ondiepten zijn liggen tonnen en ook vaak kardinale tonnen. Het is belangrijk om je aan de betonning te houden want de bodem is altijd rotsen. Daar waar geen tonnen liggen kun je vrij varen, de dieptes staan op de kaart.

Als je voldoende tijd hebt is het een prachtig vaargebied. De natuur is mooi en het weer is vaak iets beter dan in Nederland.  Prettig is het dat hier nauwelijks sprake is van getijdewater. Je kunt gaan op de tijd die je zelf het fijnst vindt.
Gewoon na de koffie gaan varen heerlijk, geen bruggen of sluizen! Wat een vrijheid!  In de havens zoek je zelf een plekje, hangt er een groen bordje dan mag je aanleggen. Het havengeld betaal je bij een automaat.
De bevolking is vriendelijk en tolerant naar honden.

Op zee zijn het weer en vooral de wind bepalend.  Wij hebben nu geen tijdsdruk meer en voor de veiligheid en ons comfort kiezen we ervoor om alleen met windkracht 3 uit te varen. We houden het weer continu in de gaten en nemen geen risico’s.

TIP gebruik een goede Wind App, bijvoorbeeld Windfinder en/of Windy.

Boot en uitrusting

De boot moet zeewaardig zijn; de benodigde elektronica aanwezig en op orde; kompas, stuurautomaat, digitale kaarten, (wij gebruiken Raymarine). Goede papieren kaarten kunnen natuurlijk ook.
Onze boot heeft stabilisatoren, dit geeft meer vaarcomfort maar we hadden ze niet altijd nodig.
Veiligheidsmiddelen zoals een reddingsvest voor iedereen en een reddingsvlot zijn een voorwaarde.
Lees je goed in bijvoorbeeld met het boek van René Vleut over de Oostzee.

TIP!
Word lid van FB groep @ZeilNoord.
In deze groep kun je contact maken met zeilers maar ook motorbootvaarders die op de Oostzee varen. Er worden vaak handige tips gedeeld en je kunt vragen stellen.

Neem je een hond mee? Dan heb je wellicht wat aan onze tips!

• Schaf het boek Honden aan boord aan, dit is een handig naslagwerk voor aan boord. (Deze website/webshop)
• Neem voldoende eigen voeding en eventueel medicijnen mee
• Een EHBO kit voor honden is onmisbaar aan boord
• Natuurlijk ook een reddingsvest voor de hond en een borsttuig
• Een loopplank is erg handig!
• Neem het Dierenpaspoort van de hond mee en zorg voor een zichtbare identificatie (penning aan halsband of tuigje).
• Verdiep je van te voren in de invoereisen per land
• Gebruik onderweg Google Maps om een park of hondenstrand te zoeken.

Bedankt voor het volgen en heel veel en veilig vaarplezier!

Jan, Trudie en Olijfje

Van Kiel naar Rensburg

Het kan een tijdje duren voordat je mee kunt met een schutting bij sluis Holtenau. Maar we hebben geluk!  Als we even gas bijgeven kunnen we nog net mee. De schutting was dit keer zo gepiept. Wanneer je de sluis uitvaart moet er nog een ticket voor het kanaal gekocht worden. Er is daarvoor een loketje met een steiger aan stuurboordzijde net buiten de sluis. Ik vind het een beetje een armoedige situatie. De sluis lag behoorlijk vol , niet iedereen kan aanleggen waardoor er weer rondgedreven moet worden. Op de heenweg kun je in Brunsbüttel een ticket kopen maar op de terugweg kan het helaas alleen op deze manier. Vroeger was het ook niet handig… je moest dan de sluistrap opklimmen om op de sluis een ticket te kopen. Vooral met slecht weer was dat een gevaarlijke toestand.

We varen 50 km tot Rensburg en blijven hier 2 nachtjes.

In Rensburg waren we ook op de heenweg, voor informatie kijk een stukje terug in onze blog.

Olijfje kent inmiddels de handelingen aan boord en helpt graag een pootje mee. In de havens bij het losmaken en aanleggen mag ze met haar zwemvest aan, “meehelpen” lees:  “toezicht houden” . Ze staat direct bij de voorste bolders en volgt met ingespannen blik mijn handelingen. Gelukkig weer goed gegaan zie je haar denken! De opluchting straalt van haar af als ik de lijnen binnen heb gehaald. Dan gaan de fenders in het gangboord. Het teken dat we naar het achterdek gaan. Dan kan ze eindelijk gaan slapen!

Naar Brunsbüttel

De reis over het kanaal verloopt erg rustig. Er is nauwelijks grote vaart vandaag. We zijn vroeg uit Rensburg vertrokken in de hoop op een plekje in de niet zo grote haven van Brunsbüttel, een belangrijke overnachtingsplek voor de pleziervaart.

We boffen er is nog plaats aan een van de steigers. Ik neem Olijfje mee naar de dierenwinkel waar we ook op de heenweg zijn geweest. Er staan kauwstaven en poepzakjes op ons boodschappenlijstje en misschien vinden we ook nog een drijvend waterspeeltje… . Olijfje weet de weg nog, dat had ik ook wel verwacht. De vorige keer pakte ze onbedoeld een botje uit het schap. We vinden wat we nodig hebben en nemen ook nog wat lekkers voor Dolly mee. Dolly is het scheepshondje van Arienne (FB beheerdersteam Honden aan boord & rondom Water) en Ferdinand. Ze hebben een beroepsschip in Oldenburg. Hopelijk lukt het ons om elkaar daar te zien!

Wat later op de middag loopt de haven helemaal vol en liggen de boten in pakketjes. Het zijn voornamelijk Nederlanders die weer terug gaan en anderen die nog naar Denemarken gaan. Achter ons ligt een Iers zeiljachtje. Ondertussen klinkt er live muziek naast de haven.  Het wordt al met al een gezellige avond.

We liggen deze keer aan de steiger waar de zeevaart langs komt om te schutten. De nacht verloopt onrustig, soms lijkt het plotseling dag door de enorme verlichting op de schepen en sommige maken zoveel herrie ….

Naar Cux haven – Elbe

Vanaf nu gaan we weer op getijdenwater varen, de Elbe op. We zullen vandaag zo’n 6,5 uur varen.

Eerst dobberen we een half uurtje bij de sluis voordat we  kunnen schutten. Het weer is goed en windkracht 3.

Onderweg krijgen we hoge golven, we varen met stroom tegen wind. Hoewel het pittig is gaat de tocht verder goed. Eenmaal de haven van Cux binnen is er een oorverdovende rust…

We eten ‘s avonds in het havenrestaurant, gezellig buiten op het terras met uitzicht over de haven en een mooie zonsondergang.

Olijfje vermaakt zich wel op de velden direct voor de haven waar we 2 keer per dag naartoe gaan. Het hoge gras en veel smalle paadjes en af en toe een soortgenoot om mee te spelen.

Voor meer info over Cux kijk bij de heenreis.

Naar Bremerhaven –  Elbe – Duitse Bocht – Wezermonding

Net als op de heenreis wordt dit een lange oversteek.  Op de heenweg kwamen we van Norderney maar nu  gaan we halverwege de Wezermonding op richting Bremerhaven. We vertrekken om half 10. Een beetje laat want we zullen er 8 uur over doen om in Bremerhaven te komen. We moeten wachten op gunstig tij om de stroom mee te hebben. We varen het eerste deel op de Elbe, vervolgens op de Duitse Bocht en slaan dan af de Wezermonding in richting Bremerhaven. De zee is steeds anders, veroorzaakt door ondieptes van zandplaten en riffen. Op de Duitse Bocht hebben we af toe hoge golven afkomstig van de zeevaart (hek en boeggolven).

De Wezermonding is onderdeel van het Waddengebied en bestaat uit smalle vaargeulen tussen de zandplaten. Zeehonden rusten op de zandplaten. Het is een prachtige maar intensieve reis!

De aankomst biedt zicht op de mooie skyline van Bremerhaven, nog even door het sluisje en we vinden een mooi plekje aan een kopsteiger van de Marina Bremerhaven im – Jaich lloyd.

Olijfje slaapt de hele reis.. ongelofelijk hoe zij zich aanpast. Ik vind het eigenlijk te lang voor haar maar ze schijnt er niet veel hinder van te ondervinden. We maken ’s avonds een extra lange wandeling …

Bremerhaven is een havenstad in het noorden van Duitsland. De vroegere zeehavens zijn nu een maritiem toeristisch centrum waarin ook de grote  jachthaven ondergebracht is. Er omheen staan moderne appartementsgebouwen. De rede dat de zeehaven hier verdwenen is de verzanding van de Wezer. Dit zorgde ervoor dat veel schepen de haven niet meer konden bereiken. Een nieuw aangekocht stuk land aan de monding werd de nieuwe zeehaven Bremerhaven, de op een na grootste Duitse haven.

De marina is een haven met goede faciliteiten. Direct gelegen aan winkelcentra, een dierentuin, musea..

Wandelen met de hond kan langs de dijk net achter de jachthaven.

Hitteplan

Het wordt inmiddels heter en heter.. we beseffen dat het vlak bij zee nog redelijk te doen is. Er staat een verkoelend briesje en we zorgen voor schaduw op de boot d.m.v. lakens en een zeil.

We hadden min of meer afscheid van de zee genomen. Dat klinkt wat overdreven maar we waren 3 maanden op zee en daar wen je aan! Het   voordeel van de Oostzee is dat je niet te maken hebt met getijdenwater, sluizen en (lage) bruggen. Je bent dus lekker vrij om te vertrekken wanneer je wil.

Het plan om door Noord Duitsland terug naar Nederland te varen komt op losse schroeven te staan. Er zijn inmiddels twijfels gerezen… de hitte zal in het binnenland ernstig worden, de aanlegplaatsen onzeker, het water ondieper en bruggen mogelijk onbedienbaar. De wind op zee lijkt de eerste dagen geen probleem en de temperatuur is aangenamer. We zetten ons hitteplan door en gaan de zee weer op. Helaas moeten we ook ons bezoek in Oldenburg afzeggen. Dat is erg jammer maar hopelijk ontmoeten we elkaar op een andere manier toch snel. Onze bestemming is nu het Duitse Waddeneiland Norderney.

We nemen contact op met de havenmeester omdat we weten dat het momenteel erg druk is in de havens . Veel Nederlanders en Duitsers zullen dit eiland aandoen. De havenmeester neemt notitie van onze komst en zegt dat het wel goed zal komen maar wil geen plek reserveren.

Helaas kunnen we pas om 11.30 uur vertrekken om profijt van de getijdestroom te hebben. We genieten van een heerlijke reis onder de staalblauwe lucht en een rustige zee. Terwijl het kwik op het land boven de 30 graden Celsius komt is het aan boord 22 graden. Olijfje doet het weer fantastisch en slaapt bijna de hele reis.

Als we om 21.00 uur de haven binnenvaren zien we hoe ontzettend druk het is. De havenmeester stuurt ons naar een kopsteiger waar al 3 boten tegen elkaar aanliggen. Twee speedboten en een zeilboot waar we tegen aan moeten. De zeilboot is geen probleem maar het is onmogelijk om met Olijfje bij de speedboten aan boord te kunnen komen. We deden nog een poging op de goedheid en begrip van de booteigenaar aan de steiger om met ons van plek te ruilen maar helaas werden we weggehoond. ☹

Er moet een oplossing komen omdat de volgende haven 50 km verder is en ook die is waarschijnlijk overvol. Er is gelukkig nog een mogelijkheid aan de kade achter een werkschip.  Daar meren we af en hebben het geluk dat we met de loopplank op het voordek nog net bij de wal kunnen komen. Ik laat Olijfje eraf , en wat doet ze dat goed! Net als Dickie vroeger deed, volgt ze de loopplank eenvoudig.. van de boot naar de wal. Lekker even wandelen en haar behoeften doen. Wat een opluchting! Het is inmiddels 22.00 uur geweest als ik onze maaltijd klaar maak. Tegen 23.30 uur gaan we naar bed met het plan om de volgende dag met het tij mee naar Borkum te varen. Dat zal rond 13.00 uur zijn. Dus we kunnen uitslapen zeggen we nog….

Om 1.30 uur worden we wakker van een groot zeiljacht wat bij ons wil aanleggen. We komen het bed weer uit en helpen natuurlijk een handje.. Jan checkt nog even de lijnen. Het ligt allemaal niet zo lekker aan die dikke palen en we weten niet precies hoe laag we komen te liggen. Met het zeiljacht erbij hebben we een aardig gewicht aan onze lijnen. De lijnen zijn schuin naar de wal vastgemaakt en zo ruim dat de boot omhoog en omlaag kan bewegen.

Om een uur of vijf horen we een knal, een touw geknapt? Weer het bed uit… onderzoek wijst uit dat de achterste bolder is afgebroken. Er stond toch teveel spanning op de lijnen. Ongelofelijk!

Van slapen komt niet veel meer. De buurvrouw is om 6.00 uur wakker en staat op onze boot te kijken hoe ze op de kant kan komen, ze wil zich gaan douchen. We liggen inmiddels 3,5 meter lager maar ze geeft niet snel op. Ze ziet wel een mogelijkheid om via onze boot omhoog te komen maar dan grijpen we in. Voor de zoveelste keer vraag ik me af of mensen niet zien dat ze de lak van een stalen motorboot kunnen beschadigen door er op te gaan staan of zich af te duwen met een pikhaak.

Rond 9.00 uur past de loopplank weer en kunnen we van boord. Inmiddels hebben de zeilers een plekje aan een steiger gevonden. De eerste boten zijn vertrokken richting Cuxhaven.

We passen onze plannen weer aan, het is echt zo dat je op een boot flexibel wordt!  En je leert ook goed samenwerken! Haha.. je moet wel!

Het is zaterdag, wederom erg warm en we verwachten dat het haventje van Borkum ook vol zal zijn. We blijven vandaag toch maar hier en Jan zoekt uit of we zondag in een keer naar Delfzijl kunnen varen. We doen een poging of we kunnen reserveren en wat een heerlijk Nederlands geluid.. de havemeesteres houdt een plekje voor ons vrij aan een langsteiger. Natuurlijk houdt ze ook rekening met de hond! Wedden dat Olijfje weer koekjes van haar krijgt?

Om 9.00 uur lopen we naar het binnenzeetje achter het duin bij het havenkantoor. Het is nog eb maar dat maakt niet uit. Lekker met de voetjes door het koele slik en af en toe een plasje zeewater. Om half 12 gaan we nog een keertje terug en Olijfje kan haar ogen niet geloven! Er staat water! Daar hebben we heerlijk een half uurtje van genoten. Daarna naar de boot en slapen.

Naar Delfzijl – Noordzee – Eems

We zetten de wekker om 4-00 uur :-O  .. en varen om 5.00 uur de haven van Norderney uit.

Het blijkt een goede keuze om buitenom naar Delfzijl te varen. Van zeilers onderweg hoorden we al dat varen over het Wad behoorlijk tegenvalt door ondieptes. En de haven van Borkum was inderdaad vol. Bij Borkum varen we de Eemsmonding op richting Delfzijl.

We hebben prachtig weer gehad met nauwelijks wind. Tegen de middag wordt het bewolkt. Olijfje heeft de acht uur durende tocht weer goed doorstaan. Ze is nu echt een doorgewinterde scheepshond!

In Delfzijl wacht ons een hartelijke ontvangst door havenmeesteres Samantha. Ze heeft een mooi plekje voor ons gereserveerd. We zijn weer terug in Nederland.

De volgende en laatste blog “Terugblik op onze vaarreis” en een route kaartje volgt binnenkort.

Laboe

Vaartijd 6,5 uur

Vandaag maken we de grote oversteek van het Deense Rudkøbing naar de Duitse plaats Laboe.

Eerst varen we nog rustig tussen de Deense eilanden waar we genieten van het mooie uitzicht.

Bij de laatste Deense plaats en haven Marstal op het eiland Ærø ga  je door een smalle vaargeul. Het is hier erg druk (pleziervaart), er staat een flinke stroming en we zien net op tijd dat we bijna de aangewezen ondiepte missen…. Het is hier opletten geblazen!

Eenmaal op open zee, de Baltic Sea en later op de Kieler Bocht hebben we te maken met een nare hoge deining schuin op de boot maar we bereiken Laboe zonder problemen. Marina Baltic Bay weet dat we komen. In deze haven kun je als een van de weinige reserveren. Dat geeft een gerust gevoel.

Olijfje heeft de hele reis geslapen. Van te voren hadden we een flinke wandeling gemaakt en ze kreeg een licht ontbijtje. Vlakbij Laboe gaat haar neusje omhoog en snuift ze de geuren op om te lokaliseren waar we zijn.

Het valt me op dat ze alle plekken die we voor de 2^e kaar aandoen herkent. Met haar neus verzamelt ze informatie “land in zicht”. Eenmaal van boord weet ze dan ook waar we zijn! Zo geeft ze aan waar ze zo leuk gezwommen heeft en waar we altijd wandelden.  Het is ruim 2 maanden geleden dat we hier waren.. Zo knap!

In Laboe waren we ook op de heenreis. Kijk voor info eerder in de blog

Naar Kiel

We vertrekken na 2 nachten met het idee om naar sluis Holtenau te varen voor een schutting het Kieler kanaal op. Naast de haven van Baltic Bay tanken eerst we diesel voor de terugreis. Net vertrokken besluiten we om toch eerst een dagje naar Kiel te gaan. Dat is een uurtje varen en vlak bij de sluis.

Kieler Förde

Daar waar het Kielerfjord steeds smaller wordt en uiteindelijk ophoudt vind je Kiel, havenstad en hoofdstad van deelstaat Sleeswijk Holstein.

We komen langs sluis Holtenau die toegang geeft tot het Noord-Oostzee-Kanaal (Kieler kanaal) . Vlak daarnaast liggen enkele jachthavens. We varen de 2e binnen en krijgen een mooi plaatsje toegewezen.

Anekdote 🙂

Ringen

Het aanleggen in een onbekende jachthaven vraagt even je volle concentratie. We worden dan ook verrast als een Duitse vrouw opeens bij de boot staat en ons druk gebarend iets duidelijk probeert te maken. Ik ben bezig om de middelste lijn vast te maken terwijl Jan de boot nog op de schroef aan de kant houdt. Het eerste wat in me opkomt is dat ze een havenmedewerkster  is en dat we kennelijk iets moeten doen…  Na  een paar keer doorvragen denk ik te begrijpen dat ze het over “ringen” heeft en het heeft kennelijk iets te maken met het aanleggen. Ze zit inmiddels op haar knieën naast de boot. In mijn domheid kijk ik naar het schip dat voor ons ligt maar zie geen bijzondere dingen, laat staan ringen.  Jan komt er bij en langzaam begint ons te dagen dat ze iets van ons nodig heeft.. ringen inderdaad voor hun zeilboot… iets kapot gegaan.. Ze liggen verderop! We kijken elkaar aan terwijl we Popeye verder vastleggen. Jan verdwijnt naar binnen en komt terug met een “eerste hulp doosje” waar naast schroefjes en moertjes ook diverse soorten ringen en ringetjes inzitten. Verrukt dat we haar begrijpen maar meer nog dat ze gevonden heeft wat ze zoekt pakt de doos uit Jans handen en zegt dat ze binnen een paar minuten terug is. We kijken elkaar met een blik vol ongeloof aan. Ze loopt naar haar zeilboot en na een minuut of 5 brengt ze het doosje terug met veel dank.. Altijd fijn als je iemand kunt helpen! Ze zal later nog wat brengen als dank.

Even later, we zitten inmiddels op ons achterdek aan de koffie, komt ze langs met haar hondje. Of ik mee ga wandelen met mijn hondje.. Voor de 2^e keer door haar verrast zeg ik dat ik nog niet van plan was om te wandelen maar eventueel later wel… maar ze luistert niet verder en loopt  door…. Toen ik een paar uurtjes later met Olijfje erop uit wou gaan bedacht ik dat het misschien wel gezellig zou zijn om eens met een andere hondenliefhebber te wandelen. Ik liep naar de steiger waar ze lagen… de plek was leeg…..

De omgeving

Direct achter de haven is het prima wandelen. Het is wel een stevige klim! Het eeuwenoude bos groeit tegen een berg met rotsten. Een prachtige plek!  Het stadcentrum ligt daarentegen op 2,5 km van de jachthaven. Jan haalt zijn fiets van boord en gaat een middagje op pad . Olijfje en ik gaan op zoek naar het hondenstrand. Dat is zo handig tegenwoordig.. op Google maps zoek ik ter plaatse naar leuke wandelgebieden en zwemstrandjes.

Het hondenstrand bevindt zich op een half uurtje wandelen langs de oever, richting de sluis. Er is in de omtrek geen strand te zien, enkel stenen kades. Af en toe een restaurant en een badhuis op palen in zee en via steigers toegankelijk. Net toen ik het wilde opgeven zag ik verderop enkele hondenliefhebbers lopen. En ja tegenover de militaire haven is een piepklein hoekje waar je bij een mini strandje kunt komen. Nou nou.. hondenstrand is wel een groot woord..!  Olijfje denkt er duidelijk anders over! Ze is helemaal verrukt dat ze het water in mag. Ik had in Denemarken een drijvend speeltje voor haar gekocht en meegenomen om het uit te proberen. Haar dag kan niet meer stuk! Jammer genoeg is het speeltje van korte duur, de volgende dag zal ze het per ongeluk van boord gooien als we op het Kieler kanaal varen…

Het weer is wisselvallig, eigenlijk prachtig weer op het land maar op zee staat vaak teveel wind om te varen. Die dagen met veel wind lig je dus verwaaid. Voor ons is het geen probleem omdat we niet vastzitten aan een tijd. Regen is er in al die tijd nauwelijks gevallen.

Vordingborg – 2 nachten ( zie heenreis)

Eiland Omø 1 nacht ( zie heenreis)

Troense – gemeente Svendborg – 2 nachten

We zijn dit jaar voor de 2e keer in Troense en totaal zijn we hier voor de 5e keer. Vandaag kwam ik erachter dat er wel degelijk een winkeltje is. En nog wel schuin tegenover de jachthaven! Het is een winkeltje met dagelijkse boodschappen, vaak biologisch. Ze verkopen streekproducten en ijs en kunst van plaatselijke kunstenaars.  Het winkeltje wordt gerund door vrijwilligers.

Je vindt nu veel stalletjes langs de weg waar groente, fruit en aardappelen wordt aangeboden. Ook zijn er zijn meer mensen die hun spullen aanbieden in een schuurtje of kastje aan de weg. Van kleding tot curiosa, van rommel tot kunst. Je herkent ze aan een Deens vlaggetje.

Informatie over Troense bij de heenreis.

Rudkøbing

De laatste Deense plaats en haven die we bezoeken geeft al gelijk een weemoedig gevoel. We hebben zo genoten van Denemarken en Zweden en het leven op zee bevalt ons prima!

Het is nog steeds volop hoogseizoen op het water. We hebben twee dagen verwaaid gelegen op Troense en we spreken verschillende zeilers die weer terug naar huis moeten omdat hun vakantie bijna voorbij is. Dit betekent dat er massaal gevaren wordt naar onder andere Rudkøbing,  op het eiland Langeland . Vanaf deze plek maak je een lange oversteek.

Wij hopen op een plekje in de voormalige vishaven en kunnen ons geluk niet op! Aan de kade bij het historische, voormalige pakhuis en loodsgebouw is een aanlegplek en kunnen we afmeren.  Het weer is nu heerlijk, zonnig en een windje… 😉

De historische gebouwtjes rondom de havens verwijzen naar het verleden en zijn mooi bewaard gebleven. Zo ook het centrum van Rudkøbing dat op een berg werd gebouwd. Vanaf de haven is het een kleine klim naar de straatjes met gekleurde panden en aardig wat leuke winkeltjes. Er zijn galerietjes van kunstenaars, sommige ook met een winkeltje. Je vindt hier ook de terrasjes en achter de winkelstraat een stuk of drie supermarkten.

Op nog geen 5 minuten lopen kunnen we het strand op.  Sowieso kun je hier goed wandelen in de natuur langs de kust.

Even verderop is momenteel het Langeland festival. Dit wordt beschreven als het grootste tuinfeest van Denemarken, een familiefestival. Het valt ons op hoe goed het hier geregeld is, van overlast is er ondanks de grote groep mensen geen sprake.

We hadden nog wat langer willen blijven maar we hebben een grote oversteek over de Baltic Sea voor de boeg. We maken graag gebruik van de goede weersvoorspelling. Windkracht 3 en rustig weer.

We kijken terug op 9 prachtige weken maar kijken ook vooruit naar onze reis door Duitsland!

Het geeft een raar gevoel om op de terugweg te zijn. Als je hier met een auto of vliegtuig  met vakantie bent weet je dat je binnen een dag of wat weer thuis kan zijn.  Het weemoedige gevoel wat ontstaat is onterecht, we hebben immers nog een hele tijd aan boord voor de boeg. We hebben genoten van het varen in Zweden en Denemarken en alles is tot nu toe prima verlopen. De laatste weken was het  jammer genoeg  wisselvallig weer waardoor we veel verwaaid hebben gelegen. Daarnaast is het druk in de havens omdat het volop vakantietijd is. We zien nu ook steeds vaker zeilboten voor anker gaan.

De terugtocht kunnen we via verschillende routes gaan doen. Het weer is hierbij zoals altijd bepalend en keuzes worden soms pas laat in de avond of vroeg in de ochtend gemaakt. Het is lastig om vooruit te kijken omdat binnen 2 uur de windkracht minder of meer kan zijn dan voorspeld is.  Als we vaak verwaaid liggen duurt de reis natuurlijk langer.. gelukkig hebben we voorlopig nog tijd genoeg!

Van Dragør is het 40 km varen naar Rødvig – Stevns

Er staat een vervelende deining ook al is het zonnig en staat er een acceptabele windkracht 4. De deining staat op de zijkant van de boot. De stabilisatoren doen hun werk maar het blijft toch wat misselijkmakend. Olijfje is voor het eerst misselijk maar hoeft gelukkig niet te braken.

Zo rustig als het 5 weken terug in de haven van Rødvig was, zo druk is het nu. Ook de visserijhaven wordt volop benut. We zijn vroeg aangekomen en hebben een plekje achterin gevonden. De mensen zijn hier erg behulpzaam en vriendelijk. Er wordt plaats gemaakt voor  Popeye; allemaal een stukje aansluiten en we passen er precies tussen! Trots op mijn schipper die Popeye zo handig en rustig manoeuvreert!

Informatie over Rødvig en Stevns Klint is een stukje terug in onze blog te vinden.

We liggen alweer verwaaid maar verder is het zonnig en aangenaam. Na 3 nachten komt er een windgat.

Vandaag gaat de tocht naar Kalvehave , een voor ons nog onbekende haven.

We zijn deze ochtend om 7.00 uur vertrokken en hebben een voorspoedige vaarreis van 33 km .. We hebben (alweer) geluk, er is een mooie ligplaats vrij aan de kade van de vissershaven. Popeye is voor Denemarken te breed voor de boxen dus we moeten het hebben van een langsteiger of kade maar een kopsteiger is ook prima. We gebruiken nu al weken de nieuwe korte hondenloopplank. De lange loopplank die we in NL bijna altijd nodig hebben is hier meestal niet nodig omdat de uitstap meestal nagenoeg gelijk ligt met de kades.

Kalvehave hoort bij de gemeente Vordingborg – Seeland

Het is een prachtige haven in een mooie natuurlijke omgeving. Je kunt hier heerlijk wandelen want bos en strand gaan hier naast elkaar. Tegenover de haven is een kleine Brugsen supermarkt. Deze is inmiddels bekend want elke Deense plaats heeft er (tenminste) een! Vanaf de boot hebben we een mooi zicht op de Koningin Alexandrinebrug die Seeland en Mon met elkaar verbindt.  Vooral als er ’s avonds dreigende luchten verschijnen is het tijd om foto’s te maken van de combinatie brug en het naderende natuurgeweld. Eindelijk komt er een flinke regenbui die bijna de hele nacht zal aanhouden. Dat is broodnodig want het gras is geel verdroogd. Het heeft voornamelijk gewaaid en nauwelijks geregend gedurende onze reis die eind mei begon.

De volgende ochtend is er weer een windgaatje, groot genoeg om naar Vordingborg te varen ( 20 km).

Geleefd door de wind 😉

15 Km onder Kopenhagen ligt de haven van de idyllische en historische stad Dragør  (hoofdstad van de Deense regio – eiland Amager) . Deze haven hoort ook bij mijn favorieten en ik ben blij dat we hier voor 2 nachten kunnen afmeren.

Deze ruime haven heeft een rijke historie. De naam Dragør betekent “trekken” wat wil zeggen dat het een goede plaats/strand is om schepen het land op te trekken. Omstreeks 1350 was het een aanlegplaats voor de handel in haring. Enkele Nederlandse Hanzesteden zoals Deventer en Zutphen hadden hier een handelspost. In het pittoreske centrum zijn nu nog straatnamen als Deventersgade en Zyffensgade te vinden.

In 1960 werd er een veerverbinding met Zweden ingesteld. Deze werd in 1999 opgeheven vanwege de opening van de Oresundbrug. De haven is nu zeer gewild bij de pleziervaart en een deel wordt nog door vissers gebruikt. Je kunt hier verse vis bij de vissers kopen.

Het centrum is klein en aantrekkelijk. Er zijn verschillende winkeltjes en restaurantjes. Vanuit de haven loop je het winkelstraatje en de straatjes in. De Stokrozen staan in bloei, prachtig om te zien.

Met Olijfje wandel ik graag over de dijk  direct naast de haven. Als het rustig is mag ze hier loslopen en een beetje aan de waterkant scharrelen. Langs het pad staan prachtige, het meest oude huizen. Van hieruit heb je een mooi uitzicht over de brug en de haven.

We zijn nu op de terugweg. Vanaf deze plek zien we de Oresundbrug voor het laatst…en zullen we de Oresund verlaten..

Weer rekening houdend met de wind….  durven we het vandaag aan om naar Kopenhagen te varen.

Inmiddels zijn de vakanties hier ook begonnen.
En dat merken we vooral in de havens. Als je Kopenhagen nadert vallen de cruiseschepen als eerst op. Bijzonder om daar als “klein scheepje” langs te varen!

De aantrekkelijkste jachthaven vinden wij “Langelinie Marina. Rondom deze haven is wat groen (parkje) waar je met de hond kunt lopen, de haven is rustig gelegen en toch nabij het centrum en vlakbij de beroemde Zeemeermin. In deze Marina liggen alle boten met de punt aan de kade en met meerboeien aan de achterzijde,  in een grote cirkel. In het verleden hebben we hier wel gelegen met de Rietvaer en onze Drentsche patrijshond Dickie. Wij werken altijd met loopplanken voor onze honden. Ze kunnen langszij of via de achterkant van en aan boord. De voorkant is wat lastiger maar ook daar vonden we een oplossing voor en de loopplank kon weer worden ingezet. Als een hond eenmaal een loopplank gewend is maakt het niet meer uit hoe je hem neerlegt mits hij natuurlijk niet te steil staat. Hij volgt gewoon het bekende paadje naar de boot.

Maar goed de Marina is helemaal vol met voornamelijk zeiljachten.

We varen verder richting centrum en het is ons niet direct duidelijk of je aan de (nu nog) lege kade tegenover het bekende operagebouw mag aanleggen. Na wat rondvragen schijnt dat te mogen en we leggen Popeye pal tegenover het operagebouw. Achter ons is het koninklijk paleis en op loopafstand het centrum. We kunnen aan het stroom maar helaas is er geen watertappunt. Gelukkig zijn we zoals altijd weggevaren met een gevulde watertank en waterflessen. Daar kunnen we het wel 3 dagen op volhouden.

Het is een bijzondere belevenis om met eigen boot in Kopenhagen te zijn. Ik ben blij dat Olijfje het prima vindt om af en toe alleen aan boord te blijven. Zo kunnen we even de winkels bekijken en souvenirs voor de thuisblijvers kopen. Olijfje vindt het sowieso niet zo prettig om mee te gaan in een drukke stad, ze gaat liever naar het strand of het bos!

Nyhavn is altijd mooi maar je kunt er over de koppen lopen. We hebben hier in 2016  twee nachten gelegen, een fantastische belevenis maar de onophoudelijke stroom toeristen die op 50 cm van de boot passeert is wel erg vermoeiend 😊. Je voelt je hier een attractie behorend bij de beroemde Nyhavn.

Aan de overkant van het water ligt het stadsdeel Christanshavn.  We maken hier  een mooie wandeling en bezoeken onder andere de Vrijstad Christiania. Dit is een zelfverklaarde semi-onafhankelijke enclave, opgericht in 1970 door een groep hippies. Zij kraakten het verlaten kazernecomplex . Door de geschiedenis heen worstelt Kopenhagen met de bewoners bestaande uit krakers, anarchisten en kunstenaars en hippies. Tot nu toe  bestaat het nog en dat is erg bijzonder. De buurt heeft een zelfbestuur, een eigen kinderopvang, kruidenierswinkeltjes, postkantoor en bibliotheek, vuildienst en museum, enkele restaurantjes en cafeetjes.  Ook vind je hier een stukje bos en enkele huisjes en boerderijtjes.

Een van de problemen waarmee men worstelt is de handel in drugs. In een bepaald gedeelte van de buurt is dat ook merkbaar. Openlijke wietkraampjes en een wat gespannen sfeer. Er mogen geen foto’s gemaakt worden en de politie is ook zichtbaar aanwezig.

De gebouwen zijn op opgepimpt met felle kleuren en kunstschilderingen. Je ziet veel alternatieve oplossingen . Er hangt hier een vrolijke en vrije sfeer wat doen denken aan de hippieperiode.

Ons plan is om een dag of drie in Kopenhagen te blijven. De straffe wind afkomstig uit de Noordwest hoek blijft ook nog wel een paar dagen. Maar ons plan wordt de volgende ochtend in de kiem gesmoord. De havenmeester is bezig met bordjes ” gereserveerd” langs de kade op te hangen , zo ook bij onze boot. We moeten de volgende dag uiterlijk om 18.00 uur de haven uit zijn omdat er zaterdag 20.000 mensen worden verwacht bij een duik evenement. Inmiddels worden er urinoirs en dranghekken aangevoerd. Jammer, we besluiten de volgende ochtend los te maken en verder te kijken bij de Christiaanhaven maar die blijkt ook overvol  te zijn. We varen terug richting Tuborghaven waar meestal wel plaats is. Het waait stevig maar Popeye kan het hebben, het is maar een klein stukje en we varen onder de kust..

Als je deze haven binnenvaart word je direct herinnert aan het Deense biermerk Tuborg. De havenlichten stuur- en bakboord  zijn verstopt in twee grote bierflessen op het havenhoofd. Ze hebben een rood en groen etiket en zoals gezegd een rood en groen licht.

De Koninklijke Deense Jachtclub is gevestigd in deze mooie goedverzorgde haven, die gelegen is in een moderne omgeving. Alles is hier nieuw en nog in ontwikkeling. Hoge appartementsgebouwen en kantoorgebouwen (Kopenhagen raakt vol). Achter de haven is een compleet winkelcentrum “Waterfrontshopping” met o.a. 2 supermarkten, diverse winkels en wat restaurantjes . Naast dit overdekte winkelcentrum ligt het Wetenschapsmuseum “Experimentarium”.

Vanaf Tuborg – Hellerup kun je trouwens met de bus in 10 minuten naar het centrum van Kopenhagen.

Gelukkig vinden we ook in deze omgeving een wandelpaadje (even zoeken) voor de appartementsgebouwen langs met na 15 minuten lopen een mooi en schoon strandje. Honden zijn hier aangelijnd toegestaan.

Het lijkt me leuk om te gaan eten bij “Address” het havenrestaurant. Het eten was heerlijk en de bediening erg vriendelijk maar de nota was wel aan de hoge kant. Neem je er een wijntje bij?  Meer dan 20 euro per glas voor de goedkoopste optie…

We blijven hier 2 nachten en dan gaat de wind eindelijk liggen… tijd om weer verder te gaan!

Helsingborg en Helsingor liggen tegenover elkaar aan de Oresund. Helsingborg in Zweden en Helsingor hoort bij Denemarken. Een oversteek duurt een half uurtje.

Als er dan eindelijk een windgat is besluiten we Ven te verlaten. We hebben een goede vaartocht naar Helsingborg.  Eenmaal in de haven die pal aan de stad ligt is er niet veel plaats meer. Alleen het grote ponton voor het cultuurhuis is leeg. Er hangt een groen plaatje wat betekent dat je er mag aanleggen en dat de plek vrij is. Dus we hebben een mooie ligplaats op een bijzondere plek!

Helsingborg is een mooie stad en rijk aan cultuur. Een outdoor foto expositie, kunstwerken, muziekoptredens en dansworkshops . Het kasteel met zijn prachtig hooggelegen park en op een kwartier lopen een natuurreservaat. Mooie winkels in het centrum, alles op loopafstand. We gaan hier naar de kapper wat op zich best spannend is maar komen tevreden terug. We blijven nog steeds in de ban van de wind en als er na 3 dagen een rustige dag lijkt te komen besluiten we over te steken naar de overkant, Helsingor – Denemarken. Je ziet het aan de overkant liggen.

We worden al snel verrast door hoge golven. Dit hadden we niet verwacht maar we weten ook dat je op zee altijd verrast kunt worden. De Oresund staat in verbinding met de open oceaan en we hebben ook te maken met golven van de zeevaart. Wie zal het zeggen.. we maken een paar flinke klappen en voor het eerst komt Olijfje dicht bij me zitten en kijkt me vragend aan.. Gelukkig kan de schipper de koers iets verleggen en extra snelheid maken. Dit scheelt alweer een stukje.

In Helsingborg vinden we een mooi plekje, zelfs met uitzicht op het indrukwekkende kasteel wat je vanaf zee al ziet liggen. In tegenstelling tot het moderne Helsingborg is Helsingor een gemoedelijk  historisch stadje. Het is erg leuk om hier rond te wandelen, rond het kasteel, het centrum, het voormalige droogdok en niet te vergeten het prachtige strand , direct naast de haven. Dit strand ligt beschut en is de eerste meters ondiep. Olijfje heeft voor het eerst in de golven gezwommen.

Een anekdote

De volgende morgen gaan we op pad om het stadje te bekijken en rond 11.30 uur nemen plaats op een terrasje van een Italiaans restaurantje. We vragen of we hier koffie kunnen drinken en dat is volgens de aardige serveerster geen probleem. We bestellen twee cappuccino’s.

Bij een tafeltje achter ons ontstaat wat commotie. Een Engels echtpaar geeft aan dat ze echt alleen  drankjes willen gebruiken en nee geen lunch gaan bestellen. De serveerster druipt af maar komt al snel weer terug met een bord eten met de woorden dat de chef dit voor hen heeft bereidt. Misschien willen ze alsnog een lunch?  Het echtpaar  geeft voor de zoveelste keer aan dat ze dat niet willen en vertrekken na de 3^e discussie uiteindelijk boos en verongelijkt! De drankjes blijven verder onaangeroerd!

Wij wachten ondertussen nog op onze cappuccino’s als de serveerster pacemats en bestek op onze tafel legt. We geven nogmaals vriendelijk aan dat we alleen koffie hebben besteld en nee we hoeven geen lunch…  Ik vraag nog maar eens of dat een probleem is maar dat is het niet, de koffie komt eraan zegt ze.

Naast ons bekijkt een Duitse gast de menukaart. De tekst is uitsluitend in het Deens. Hij vraagt het meisje om duidelijkheid over de gerechten. Ze zegt sorry, het is een mijn eerste werkdag en ze gaat weer naar binnen. Dan zien we ook de eigenaar van het restaurant , hij vraagt aan de Duitser wat het probleem is. Het Italiaanse temperament valt ons hierbij op.

Een beetje geïntimideerd vraagt de Duitser hoe groot een bepaalde salade is. En dat had hij niet moeten doen…!!  “ Wat een vraag, hoe groot een salade is, ik weet niet hoeveel gram… het is zo groot als het is enz., enz. Een misverstand ontstaat en de gast voelt zich erg ongemakkelijk dus ik besluit hem te helpen door te zeggen dat dit een reële vraag is en dat ik dat ook gewend ben in NL. Een salade als bijgerecht of als hoofdgerecht is heel gewoon.  Je ziet de Italiaan denken wat een culinaire barbaren..

De Duitser die het tafereel bij de Engelse gasten ook heeft meegekregen bedankt en stapt op.

Na een paar minuten komt de serveerster terug en vraagt of we alsjeblieft een cote willen bestellen. Ik wijs haar er nogmaals vriendelijk op dat we dit niet willen en dat we nog steeds wachten op de koffie! Ze antwoordt dat ze ermee bezig zijn. Na nog een paar minuten loop ik het restaurant in en zie geen bedrijvigheid bij de koffiemachine…

Wij kijken elkaar aan en lopen na inmiddels 3 kwartier onverrichter zaken de stad verder in op zoek naar een ander plekje. We hebben inmiddels trek gekregen…

En ik vermoed maar zo dat de serveerster ook opgestapt is..